Marseille

slapen | eten | musea | winkelen

(English text below)

Al jaren had ik Marseille hoog op mijn to-do-lijstje staan, maar niet hoppa snel met het vliegtuig ernaartoe. Nee, ik wilde er met de trein heen, de Eurostar (toen nog Thalys). Omdat ik wist dat Eurostar in de zomer in één keer van Rotterdam naar Marseille rijdt, leek het me zo relaxed om op deze manier te reizen. Toen ik nog werkte had ik er geen tijd voor en toen ik met pensioen ging kwam Covid ertussen. Kort na de laatste lockdow – in het voorjaar van 2022 – kreeg ik een mailtje van Eurostar dat de zomerdienstregeling online stond en zonder na te denken heb ik spontaan direct geboekt. De trein rijdt iedere zaterdag in juli en augustus in 6 uur en 20 minuten van Rotterdam Centraal (je kan trouwens ook in Amsterdam instappen, tel er dan 40 minuten bij op) naar het Centraal Station in Marseille. Geen gedoe met uren van tevoren aanwezig zijn op een vliegveld, geen koffer inchecken (hoewel ik daar eigenlijk nooit last van heb, want ik reis altijd met handbagage) en toen ik in Marseille aankwam liep ik in een klein kwartiertje naar mijn hotel. Ik had trouwens een retour Premium Class omdat de goedkoopste plaatsen al snel uitverkocht waren. Achteraf bleek dat een voordeel; hier zitten weinig of geen gezinnen met kinderen. Sorry, ik heb geen kinderen, ben ze niet gewend – dus vind het heerlijk om rustig te reizen.

Natuurlijk werd ik van tevoren goedbedoeld gewaarschuwd. Zou je dat nou wel doen? Je reist alleen. Het is een gevaarlijke stad. Ja hoor, kan wel zijn. Maar toen ik in 1982 voor het eerst naar New York ging werd ik ook gewaarschuwd. Ik ging nog vele malen terug en heb me in The Big Apple geen enkel moment bedreigd gevoeld. Eind jaren 70 ging ik voor het eerst naar Parijs en daarna nog ontelbare keren. En weer kreeg ik regelmatig te horen: niet met de metro reizen, levensgevaarlijk! Nooit iets van gemerkt. Ja natuurlijk, ik ben wel heel alert op mijn omgeving en loop altijd om ‘samenscholingen’ heen of ga naar de overkant van de straat. Ik woon in Den Haag en ben in de Schilderswijk geboren, maar denk je dat ik daar tegenwoordig in mijn eentje ’s avonds ga wandelen? Natuurlijk niet. Mijn advies: gebruik je verstand en kijk vooral goed om je heen. En gebruik een ‘crossbody bag’ zoals ze dat tegenwoordig noemen; er zijn hele leuke hippe. Of nog beter, draag je waardevolle spullen onder je kleding.

Ik vond en vind Marseille een geweldige stad en hoewel ik er een week was, kwam ik toch nog tijd te kort. Dat kwam ook door de warmte waardoor ik na een paar intensieve dagen door de stad te hebben gewandeld, besloot om het rustiger aan te doen en te genieten van het zwembad bij mijn tweede hotel. Conclusie: ik ga zeker terug.

Een must om vooraf aan te schaffen: een goed boekje over de stad. Helaas kon ik dat twee jaar geleden in Nederland nergens vinden. Geen nood, want ik reis enkele malen per jaar even een dagje op-en-neer naar Parijs. Goed om een van die keren het vinden van een boekje over Marseille als doel te hebben, weliswaar in het Frans maar dat is gelukkig voor mij geen probleem. Ik vond er trouwens ook nog een in het Engels.
Overigens is er kortgeleden een Nederlandstalig boekje bij mijn favoriete reisuitgeverij Mo’Media uitgekomen: Time To Momo Marseilles. Terwijl ik dit zit te schrijven bedenk ik dat ik er eigenlijk volgend jaar weer naartoe wil en dat ik dat boekje zeker ga aanschaffen. Wat een heerlijke stad!

Slapen

New Hotel Le Quai Vieux Port
Tien minuten lopen vanaf het station. Ik had dit hotel geboekt omdat het me van verschillende kanten werd aangeraden. Ik dacht dat een kamer met uitzicht op de hele Vieux Port te hebben geboekt, maar helaas bleek bij aankomst dat ik een kamer had zónder dat uitzicht en na veel discussie in mijn beste Frans kreeg ik uiteindelijk de zelfde dag een betere kamer. Okay, ik moest wel het balkonnetje op om het te zien, maar ik kon in ieder geval mooie ochtend- en avondfoto’s van de haven maken. Ik had ook uitzicht op de ingang van de metro. Op zich geen probleem, maar het bleek ook een hangplek voor jongeren te zijn. Heel jammer. Gelukkig heb ik standaard (op maat gemaakte) oordoppen in mijn bagage (ja, allergisch voor geluid!). Omdat ik de stad niet kende koos ik voor de eerste dagen een hotel in het centrum.
Overigens heeft dit hotel een zusterhotel aan de andere kant van de haven, iets verder verwijderd van de binnenstad en de haven: New Hotel of Marseille. Daar is een zwembad waar je aan het eind van de dag heerlijk kan bijkomen van alle indrukken die je hebt opgedaan.

Les Bords de Mers
Wat een heerlijk hotel. Crisp, fris, schoon, prachtig uitzicht over de strak blauwe Mediterranée. Het is een klein hotel met maar 19 kamers. Ik werd hartelijk ontvangen door de staf en mijn kamer (Deluxe Mer) was precies wat ik er van verwachtte met klein balkon om ’s avonds met een ‘EsMa’ naar de zonsondergang te kijken. In het restaurant en de bar kun je heerlijk eten (daarover later meer). Op het dak vind je het zwembad, ligbedden én een prachtig uitzicht.

Meer tips voor hotels waar ik overigens niet heb geslapen, maar wel even naar binnen ben gelopen om ze te bekijken:
Maisons du Monde – Gelegen aan de haven, gelieerd aan de gelijknamige interieurwinkels en -webshop. Erg mooi ingerichte, frisse kamers.
Hotel Hermès – Heeft niets te maken met het modemerk. Heel betaalbaar als je bijtijds boekt (dat geldt natuurlijk voor alle hotels) en gelegen aan de oude haven. Zeer populair dakterras (zie verderop).
Hotel La Résidence du Vieux-Port – Helemaal arty fifties ingericht. Alle kamers met uitzicht op de haven en sommige met een balkon. Het zou zomaar kunnen dat ik een volgende keer hier een paar nachten ga slapen,.

Eten en drinken

Deep
Ik vind het altijd belangrijk om een vast plekje vinden in een stad waar je niet eerder bent geweest. Dat is voor mij een vaste koffieplek. Ik drink altijd thee bij mijn ontbijt, dus rond een uur of 10 heb ik echt wel trek in een cappuccino. Ik kwam langs een heel klein winkeltje, een koffiebranderij met een echte Franse naam – mais non – Deep. Het was er bloedheet, want ze doen niet aan airco. Het piepkleine terrasje was vol, maar er was nog plaats op een bankje tegen het raam aan. Oeioei wat was dat een heerlijke koffie. Goed van smaak, prachtig geschuimde melk en perfect op temperatuur (want niet te heet, dat hoort zo bij cappuccino). Alle dagen dat ik in het centrum verbleef heb ik daar koffie gedronken. En zo leuk, ik kwam er ook iedere dag de zelfde mensen tegen en maakte af en toe een praatje. Soms ging ik ’s middags nog even terug voor een matcha latte; ook die was van top niveau.

Le Ciel Rooftop
Dit restaurant is mijn absolute favoriet! Ik had dit het al online gevonden toen ik me thuis aan het voorbereiden was en had direct voor de dag van aankomst een tafeltje voor ’s avonds gereserveerd. Het was best spannend toen ik de ingang van het restaurant ging zoeken. Ik zag alleen maar een deur en een klein uithangbordje? Toen ik voorzichtig naar binnenging kwam ik in een onooglijke, laten we zeggen industriële gang (wel met heel bijzondere, rauwe kunstwerken in Yves Klein blauw) die naar een lift leidde en waarmee ik vervolgens op het dakterras uitkwam. Mijn hart maakte een sprongetje. Zo’n mooi terras met een uitzicht op de kathedraal Notre-Dame de la Garde. De kaart had ik thuis natuurlijk al stiekem ingekeken, dus ik wist eigenlijk al wat ik wilde eten. Glas rosé erbij en genieten van het uitzicht en de zonsondergang. Ik zag nog heel veel andere, spannende gerechten langskomen dus ik besloot om er op de laatste dag dat ik in het centrum was nog een keer te gaan lunchen. Ook leuk om het op een ander moment van de dag mee te maken. En weer was het vol en zat er een mix aan gasten van alle leeftijden. Het was genieten op alle fronten. Ik at er onder andere de heerlijkste tonijn, maar hetgeen mij het meest intrigeerde was de burrata in een koude tomatensoep. Een gerecht dat mij inspireerde om het regelmatig aan mijn gasten thuis voor te zetten. Weliswaar in een lichtere versie dan die van Le Ciel, maar daar maakte ik me toen niet druk over want ik was met vakantie!

Terwijl ik bij Le Ciel Rooftop zat, kreeg ik het idee om tijdens mijn verblijf in het centrum iedere avond een dakterras op te zoeken om zo te genieten van het uitzicht op de haven, de kathedraal en de zonsondergangen.
Hier mijn tips in het kort:
La Caravelle
Okay, niet echt een dakterras maar wel een must om te bezoeken. Het is een café op de eerste etage van Hotel Bellevue. Als je bijtijds bent (en dat was ik) kan je bij de openslaande ramen zitten aan het Franse balkon en genieten van de Vieux Port. Wat ik at en dronk? Een carpaccio van coeur de boeuf (nee geen vlees, maar heerlijke tomaten), perfect gerijpte kaasjes en twee glazen Rosé Bandol, zo rose als de zonsondergang die avond..
Sofitel Vieux Port
Gelegen aan de haven, een half uurtje lopen vanaf het centrum. Op het terras heb je vanuit een andere hoek een prachtig uitzicht over de haven. Ik genoot er van een Apérol Spritz Marseille.
Rooftop Hermès
Het dakterras van het gelijknamige hotel. Zeer populair met een prachtig uitzicht over de haven én – alweer – de Notre-Dame de la Garde. Ik bestelde er de ‘Panisses de Marseille’ (soort gefrituurde mini pannenkoekjes van kikkererwtenmeel, geserveerd met kruidenmayo) en een glas Rosé Minuty.

Na vier nachten bij de Vieux-Port ging ik naar het eerder genoemde hotel Les Bords de Mer. En oh, wat heb ik heerlijk gegeten in hun restaurant. Ik heb er eenmaal gedineerd en eenmaal geluncht. De kaart is gelukkig klein en ik ben geen grote eter dus ik heb alle voorgerechten kunnen proeven (zonder vlees, ik eet wel vis) en natuurlijk ook een keer een kaasplateau genomen en een dessert, Want, ik herhaal het nog een keer, het is vakantie! Ook heb ik een avond in de Rooftop Bar van het hotel gegeten. Ik proefde onder andere een heerlijke Bao au Thon Mariné, ook een gerechtje van scheermessen én goddelijke Panisses de Marseille (nu in de vorm van frites, gemaakt van kikkererwtenmeel daarna gefrituurd) met ansjovis mayo. ’s Avonds genoot ik van de mooiste zonsondergangen. Als ik nog eens naar Marseille ga, kom ik hier zeker terug.

Le Welcome Bar.
De eerste ochtend heb ik in Hotel Les Bords Mer gebruik gemaakt van het ontbijtbuffet dat echt fantastisch is. Maar de dag erna wilde ik ‘gewoon’ een croissantje en een koffie. Ik had een klein café met uitzicht op zee ontdekt, schuin aan de overkant van het hotel. Toen ik plaats nam op het terras kwam er meteen een allervriendelijkste dame naar me toe die mij een koel glas water gaf. Ik bestelde een croissant en een noisette. Beide heerlijk zoals ze moeten zijn. Maar de verrassing kwam nog, de rekening. Ik betaalde totaal… €1,50 – echt! Terwijl je in Frankrijk altijd meer betaalt als je op het terras zit.
Maison M&R
Op de terugweg naar het hotel zag ik in een zijstraat een klein, gezellig terras. Er stond een schoolbord buiten met een handgeschreven menu. Ik ging even kijken en zag dat ze er allerlei heerlijke gerechten en taarten hadden à emporter. Ik aarzelde niet, maar kocht een heerlijke sandwich (lees rijkelijk gevuld stokbrood) en een stuk tarte aux prunes voor de lunch. Mijn ogen bleken te groot, dus de helft ervan gegeten en de rest leek mij een prima diner voor ’s avonds op mijn terras. Roomservice bracht mij een EsMa als dessert bij de prachtige zonsondergang.

Musea

Het Mucem museum stond bovenaan mijn lijstje om te bezoeken. De foto’s die ik zag intrigeerden mij, omdat de gietijzeren gevel mij deed denken aan kantwerk. Van het hotel was het een half uurtje lopen (mind you in 2022 was er een hittegolf in heel Europa – in Marseille op dat moment 37 graden). Toen ik bij het prachtige Fort Saint-Jean aankwam werd ik overweldigd door de combinatie van middeleeuwse en moderne architectuur. Dit is niet voor niets de meest gefotografeerde plek in Marseille De hoofdingang naar het museum vind je vanzelf als je door de poort gaat van het fort.
Neem de trappen rondom het gebouw om boven te komen. Op het dakterras aangekomen, was ik op tijd voor de lunch en kon me niet bedwingen om de vissoep te bestellen. Ik ben dol op vissoep en in een eerdere column legde ik al uit waarom. Bovenop het dak zit je onder het kantwerk en met uitzicht op zee. Heel fijn is ook dat er een soort gietijzeren loungebanken staan, heerlijk om even met de voeten omhoog uit te rusten. Ze zijn nét niet gemakkelijk genoeg om er uren op te liggen, dus ze komen regelmatig vrij. Neem na je bezoek ook even een kijkje bij Villa Méditerranée. Ik was inmiddels verzadigd wat musea betreft dus ben er niet naar binnengegaan, maar ik wilde de indrukwekkende overkappende etage van 40 meter absoluut van dichtbij bekijken.

Le Panier
Na mijn bezoek aan het Mucem liep ik via de wijk Le Panier terug. Als je slingerdeslang door de straatjes loopt kom je de leukste winkeltjes, café’s en restaurants tegen. Sommige heel toeristisch, andere van plaatselijke kunstenaars met een leuk aanbod van hebbedingen. Ik dronk thee op het schaduwrijke terras van La Vieille Charité, het vroegere armenhuis van Marseille. Het is heerlijk om daar verkoeling te zoeken en door het prachtige gebouw te slenteren.

Winkelen

Maison Empereur
Quincaillerie. Ik vind dat zo’n mooi woord. Het betekent ijzerhandel, maar dit is een winkel van sinkel op hoog niveau op gebied van keuken, alles rondom het huis, maar ook klassieke kleding en accessoires zoals strooien hoeden (je weet wel, van Maurice Chevalier) en de echte Bretonse baretten. Te veel om hier op te noemen, maar ga er vooral naar toe en neem er de tijd voor. Of beter, boek een nachtje in hun B&B. Dat is wat ik de volgende keer in ieder geval probeer te doen. Je kan een kijkje nemen en boeken op AirB&B.

La Maison Marseillaise
Een interieur- en cadeauwinkel waar je ogen tekort komt. Ze hebben trouwens ook een kleine, maar smaakvolle selectie dameskleding en accessoires.

Les Docks Village
Ga kijken. De prachtige oude pakhuizen zijn gerenoveerd, maar helaas is er veel leegstand. Toch interessant om te bezoeken en doorheen te dwalen. Er tegenover vind je Les Terrasses du Port. Eerlijk gezegd niets voor mij. Ik word door dit soort malls altijd leeggezogen. Alleen maar grote merken, niets nieuws te ontdekken. Wel waagde ik me nog even op het dakterras. Hier kan je heerlijk onder een parasol een drankje te drinken en van het uitzicht genieten en ’s avonds van de prachtige zonsondergangen.

Tot slot… nog even de toerist uithangen

Le Bateau.
Dat hoort er natuurlijk wel een beetje bij. Ik maakte een boottocht door de Calanques. Je kan dat van tevoren boeken aan de haven of online.Het was heerlijk om op het bovendek uit te waaien, maar ook zo bijzonder om op deze manier de mediterrane fjorden te bezoeken. Overal langs de kust zie je terrassen uitgehakt in de rotsen waar je van de zon kan genieten, maar ik zag nergens dat ze een parasol gebruiken. Voor mij een no go dus. Eventueel kan je de de boottocht uitbreiden met een bezoek aan de eilanden If en/of Frioul.

Petit Train de Marseille
Om de hoek van mijn eerste hotel was de opstapplaats voor het super toeristische mini treintje. Maar hoe handig om daardoor ook de Notre-Dame de la Garde van dichtbij te kunnen zien. Deze basiliek staat op de hoogste berg van Marseille, is 150 meter hoog en het gouden beeld weegt bijna 10.000 kilo. Ongelooflijk toch? Er zijn twee routes; ik deed ze beide.

Dit is mijn verhaal over Marseille. Ik hoop dat ik je heb geïnspireerd om een keer naar de tweede stad van Frankrijk te gaan. Bon voyage!

Photo credits: all by me or from the original websites of the mentioned hotels, shops etc.

English Text

MARSEILLE

For years, Marseille had been high on my to-do list. And not just by plane; no, I wanted to go there by Eurostar (then Thalys). Because I knew that Eurostar runs from Rotterdam to Marseille in one go in the summer, it seemed so relaxed to travel this way. While I was still working, I didn’t have the time and when I was retired, Covid in the way. So when I got an email from Eurostar in spring, saying the summer timetable was online, I – spontaneously – booked straight away. The train runs every Saturday in July and August from Rotterdam Central Station to Marseille Central Station in 6 hours and 20 minutes. (or in 7 hours from Amsterdam). No hassle of being at an airport hours in advance, no suitcase check-in (although I never really bother with that as I always travel with hand luggage) and when I arrived in Marseille I walked to my hotel in 15 minutes. By the way, I had a return Premium Class because the cheapest seats sold out quickly. That turned out to be an advantage; there are few, if any, families with children here. Sorry: I don’t have children, I am not used to them – so I love travelling quietly.
Of course, I was warned in advance from all sides. Are you sure? You travel alone. It’s a dangerous city. Yes it may be. But when I first went to New York in 1982, I was also warned. I went back many more times and never for a moment felt threatened in The Big Apple. I went to Paris for the first time in the late 1970s and countless times after that. And again I was regularly warned: don’t travel on the metro, life-threatening! Never noticed anything. Yes of course, I am very alert to my surroundings and always walk around ‘gatherings’ or go across the street. I live in The Hague and was born in the Schilderswijk neighbourhood, but do you think I go out there on my own at night now? Of course not. My advice: use your wits and look around you. And use a ‘crossbody bag’ as they call it these days; there are very nice hip ones. Or even better, wear your valuables under your clothes.
I found and still find Marseille a great city and even though I was there for a week, I still ran out of time. This was also due to the heat so after a few intense days of walking around the city, I decided to take it easy and enjoy the pool at my second hotel. Conclusion: I will definitely go back.
A must buy in advance: a good book about the city. Unfortunately, I couldn’t find that anywhere in the Netherlands two years ago. No worries, as I travel up and down to Paris for a day several times a year. Good to have a goal one of those times: a book about Marseille and of course found it – in French, but fortunately that is not a problem for me.
Incidentally, a Dutch-language booklet has recently been released by my favourite travel publisher Mo’Media: Time To Momo Marseilles. I am sure you can find one in English. As I sit writing this, I am thinking that I actually want to go there again next year. What a lovely city!
SLEEP
New Hotel Le Quai Vieux Port
Ten minutes walk from the station. I had booked this hotel because of the view over the Vieux Port. Unfortunately, on arrival it turned out I had a room without that view and after much discussion in my best French, I finally got a better room the same day. Okay, I had to climb the balcony to see it, but at least I could take nice morning and evening pictures of the port. I also had a view of the metro entrance. No problem in itself, but it turned out to be a hangout for young people. Very unfortunate. Luckily, I have standard (custom-made) earplugs in my luggage (yes, allergic to noise!). Not knowing the city, I chose for first few days a hotel in the city centre.
Incidentally, this hotel has a sister hotel on the other side of the port, slightly further away from the city centre and the port: New Hotel of Marseille. There is a pool there where you can relax at the end of the day from all the impressions you have gained.
Les Bords de Mers
What a lovely hotel. Crisp, fresh, clean, beautiful views over the sleek blue Mediterranean. It is a small hotel with only 19 rooms. I was warmly welcomed by the staff and my room (Deluxe Mer) was exactly what I expected with a small balcony to watch the sunset in the evening with an ‘EsMa’ in my hand The restaurant and bar offer great food (more on that later). On top of the building you find a small swimming pool, sun loungers and a great view over the city and the sea.
More tips for hotels that I didn’t sleep in, by the way, but walked in to check them out:
Maisons du Monde – Located on the harbour, affiliated with the interior design shop and web shop of the same name. Very nicely decorated, fresh rooms.
Hotel Hermès – Has nothing to do with the fashion brand. Very affordable if you book early (this applies to all hotels, of course) and located on the old port. Very popular rooftop terrace (see below).
FOOD AND DRINK
Deep
In a city you haven’t been before I always find it important to find a regular spot.. For me, that’s a regular coffee spot. I always drink tea with my breakfast, so around 10 or so I really crave a cappuccino. I passed a very small shop, a coffee roastery with a really French name – mais non- Deep. It was bloody hot there, as they don’t do air conditioning. The tiny terrace was full, but there was still room on a bench against the window. Boy, was that a delicious coffee. Deliciously flavoured, beautifully frothed milk and perfect temperature (because not too hot, that’s what cappuccino is supposed to be). All the days I stayed in the city centre, I had my coffee there. And so nice, I met the same people there every day and occasionally made small talk. I also had a matcha once; it too was top-notch.
Le Ciel Rooftop
This is my absolute favourite restaurant! I had already found it online when I was preparing at home and had booked a table for the first evening of my stay. It was quite exciting when I went to find the entrance to the restaurant. All I saw was a door? When I opened it, there was an unsightly raw , industrial corridor (though with very unusual artwork in Yves Klein blue) that led to a lift, which then took me out onto the rooftop terrace. My heart made a jump. Such a beautiful terrace with a view of Notre-Dame de la Garde cathedral. Of course, I had already sneaked a peek at the menu at home, so I actually already knew what I wanted to eat. Glass of rosé and enjoy the view and the sunset. I saw lots of exciting dishes passing by, so I decided to have lunch there again on the last day I was in the city centre. Also nice to experience it at a different time of day. And again, it was full and there was a mix of guests of all ages. It was enjoyment on all fronts. Among other things, I ate the most delicious tuna there, but the thing that intrigued me most was the burrata in a cold tomato soup. A dish that inspired me to regularly serve it to my guests at home. Admittedly in a lighter version than the one at Le Ciel, but hey it’s holidays!
While sitting at Le Ciel Rooftop, I got the idea to seek out a rooftop terrace at least every evening to enjoy the views of the port, the cathedral and the sunsets. Here are my tips in brief:
La Caravelle
Okay, not really a rooftop terrace but still a must visit. It is a cafe on the first floor of Hotel Bellevue. If you’re on time (and I was), you can sit by the French balcony by the open windows and enjoy the Vieux Port. What I ate and drank? A carpaccio of coeur de boeuf (no no meat, but delicious tomatoes), lovely cheeses and two glasses of Rosé Bandol.
Sofitel Vieux Port
Located on the port, half an hour’s walk from the city centre. From the terrace you have a great view of the port from another angle. I took six oysters and a Apérol Spritz de Marseille there, sorry, no photo of it.
Rooftop Hermès
The rooftop terrace of the eponymous hotel. Very popular with stunning views over the port and – again – the Notre-Dame de la Garde. I ordered the ‘Panisses de Marseille’ (kind of fried mini pancakes made of chickpea flour, served with herb mayo) and a glass of rosé as pink as the sunset that evening.
After four nights at the Vieux-Port hotel, I went to the forementioned hotel Les Les Bords de Mer. And oh, how deliciously I ate at the restaurantt. I dined there once and had lunch once. Fortunately, the menu is small and I am not a big eater so I was able to taste all the starters (without meat, I do eat fish) and of course took a cheese platter once and also a dessert once, because, I repeat, it is holiday! I also ate at the hotel’s Rooftop Bar one evening. I tasted a delicious Bao au Thon Mariné, a dish of razor clams and divine Panisses de Marseille (now in the form of chips, made from chickpea flour then deep-fried) with anchovy mayo.
Le Welcome Bar
The first morning I took advantage of the breakfast buffet in hotel Les Bords de Mer which is really fantastic. But the day after, I ‘just’ wanted a croissant and a coffee. I had discovered a small café overlooking the sea, diagonally across the street from the hotel. As I took a seat on the terrace, a very friendly lady immediately approached me and handed me a cool glass of water. I ordered a croissant and a noisette. Both delicious as they should be. But the surprise was yet to come, the bill. I paid a total of… €1.50 – really! Whereas in France you always pay more when sitting on the terrace!
Maison M&R
On the way back to the hotel, I saw a small, cosy terrace in a side street. There was a blackboard outside with a handwritten menu. I went to take a look and saw that they had all kinds of delicious dishes and cakes à emporter. I did not hesitate, but bought a delicious sandwich (read richly filled baguette) and a piece of tarte aux prunes for lunch. My eyes turned out to be too big, so ate half of it and the rest looked like a fine dinner for the evening on my terrace. Room service brought me an EsMa for dessert by the beautiful sunset.
MUSEUMS
The Mucem museum was at the top of my list to visit. The pictures I saw intrigued me because the cast-iron facade reminded me of lace. From the hotel it was and half-hour walk (mind you in 2022 there was a heatwave across Europe – in Marseille at that time 37 degrees). When I arrived at the beautiful Fortress Saint-Jean, I was overwhelmed by the combination of medieval and modern architecture. This is not the most photographed place in Marseille for nothing. The main entrance to the museum is found automatically when you go through the gate of the fort.
Take the stairs around the building to get to the terrace on the rooftop. I was in time for lunch and couldn’t restrain myself from ordering the fish soup. I love fish soup and in an earlier column I explained why. On top of the roof, you sit under the lacework overlooking the sea. Very nice is also that there are some kind of cast-iron lounge benches, great for resting your feet. They are just not comfortable enough to lie on for hours, so they come out regularly. After your visit, also take a look at Villa Méditerranée. By now I was saturated as far as museums are concerned so didn’t go in, but I definitely wanted to take a closer look at the impressive 40-metre canopied floor.
Le Panier
After visiting the Mucem, I walked back through the Le Panier district. As you meander through the streets, you come across the cutest little shops, cafes and restaurants. Some very touristy, others run by local artists with a nice selection of gadgets. I had tea on the shady terrace of La Vieille Charité, Marseille’s former poorhouse. It is lovely to cool down by strolling through the beautiful building.
SHOPPING
Maison l’Empereur
Quincaillerie. I love that French word so much. It means hardware store, but this is a high-level shop of everything in terms of kitchen, everything around the house, as well as classic clothes and accessories like straw hats (you know, by Maurice Chevalier) and the real Breton berets. Too much to list here, but by all means go there and take your time. Or better, book a night in their B&B. That’s what I try to do next time at least. You can take a look and book on AirB&B.
La Maison Marseillaise
An interior design and gift shop where your eyes are in short supply. By the way, they have a small but tasteful selection of women’s clothing and accessories.
Les Docks Village
Check it out. The beautiful old warehouses have been renovated, but it unfortunately has a lot of vacancy. Still, interesting to visit and wander through. Opposite, you’ll find Les Terrasses du Port. Frankly, nothing for me. I always get drained by these kinds of malls. Only big brands, nothing new to discover. I did venture onto the roof terrace. Here you can have a drink under an umbrella and enjoy the view.
FINALLY… PLAYING TOURIST FOR A MOMENT
Le Bateau
Of course, that’s part of the deal. I took a boat trip through the Calanques. You can book in advance at the port or online. It was great to get a breath of fresh air on the upper deck, but also so special to visit the Mediterranean fjords this way. All along the coast you see terraces carved into the rocks where you can enjoy the sun, but nowhere did I see them using umbrellas. So for me, a no go. Alternatively, you could extend the boat trip with a visit to the islands of If and/or Frioul.
Petit Train de Marseille
Around the corner from my first hotel was the boarding point for the super touristy mini train. But how convenient to be able to see Notre-Dame de la Garde up close as a result. This basilica stands on Marseille’s highest mountain, is 150 metres high and the golden statue weighs almost 10,000 kilos. Incredible right? There are two routes.

So this is it. I hope my story inspires you to visit the second city of France. Bon voyage!