Catalunya IV

(English below – coming soon)

CADAQUÉS – 3 t/m 7 juli – vervolg
In mijn vorige blog schreef ik over mijn geweldige ervaring in Restaurant Compartir. Maar in Cadaqués zijn nog heel veel andere leuke, goede en betaalbare restaurantjes. Ik had al snel mijn keuze gemaakt. Elke avond ging ik (weer op aanraden van mijn zusje Roos) naar Enoteca MF. Ik heb me in drie avonden door de hele kaart gegeten. Deze wisselt continu, maar mijn aanraders: scheermessen, venusschelpjes, tonijn, zalmtartaar, carpaccio van garnalen, gazpacho en het kaasplateau. Misschien vergeet ik er een paar. Het is eigendom van een bodega. Ze hebben maar één soort witte wijn, een rosado en twee soorten rode wijnen. Da’s wel zo gemakkelijk. Ook kan je een biertje proeven van eigen brouwerij (sorry niet geprobeerd). Laat je niet afschrikken als het terras er een beetje rommelig bij staat. Lekker gaan zitten, bestellen en ondervinden wat het met je doet. Prachtig uitzicht over de haven (afhankelijk van waar je zit). De Enoteca is onderdeel van Bodega Sa Perafita. Dit wijnbedrijf ligt even buiten Cadaqués (je komt er langs). Ze hebben een prachtige gastenverblijf; kamers kan je rechtstreeks op de site boeken.
Anderen raadden mij nog de volgende restaurants aan. Ik ben er niet geweest: La Sirena en Can Tito.

Cadaqués is een prachtig stadje, dat tot 1950 uitsluitend bereikbaar was via het water. Sindsdien dus via de 18 km haarspeldbochten waarover ik al eerder schreef. Het ligt tegen de rotsen aan met als voordeel dat het oorspronkelijke karakter behouden is gebleven. Geen hoogbouw: daar is geen ruimte voor. Geen maasatoerisme: waarschijnlijk komt dat doordat er geen ‘bak’stranden zijn. Er zijn drie kleine strandjes met kiezels, zonder beddenverhuur. Hier gaan de Spanjaarden met vakantie en ze gaan gewoon op een matje of doek op de kiezels zitten. No problemas!

Ik vond dat (luxe paard) natuurlijk niet zo’n goed idee. Maar ik had al snel door hoe ik toch een lekker vakantiekleurtje kon krijgen. Als ik zo zuidelijk ben, wil ik eigenlijk liever niet in die alles verzengende zon. Dus wat deed ik? Ik ontdekte het leuke terras van Bar Meliton. 10 cm vanaf het kiezelstrand hebben zij een heerlijk terras met grote parasols en regisseursstoelen. Ik nam mijn hammam doek met badstoffen binnenkant mee, had een zeer verantwoord badpak met omslagdoek aan en installeerde me hier voor een aantal uren. Kopje koffie, liter water, hapje, tapas, glas wijn….. Heerlijk. Ik ontdekte trouwens dat er meer mensen waren, die dat zo deden. Ik kwam hen elke dag tegen en we zeiden elkaar zelfs gedag!
Om een uur of vier als de zon wat minder sterk was verhuisde ik naar een ander terras, ook 10 cm van het strandje: Bar Boia Nit. Daar hebben ze sloophouten loungebanken. Glas Sangria en tapas erbij…. Vermoeiend allemaal.

Maar er is nog meer te doen hier. Ik ben naar het huis van Salvador Dalí in Port Lligat geweest. Hij heeft daar samen met zijn Galá gewoond. Je kan het gemakkelijk lopen vanaf het hotel. Het is slechts 25 minuutjes, maar hou er wel rekening mee dit niet op slippers te doen. De heenweg is een beetje heuvelop. Koop wel van tevoren kaartjes, die moet je daar uiterlijk een half uur voor je reservering ophalen. Dat is wel belangrijk om rekening mee te houden.
Via deze link kan je reserveren: tickets Salvador Dalí.

Een andere optie is een dagtocht maken (met je eigen auto) naar Figueras (Dalí Museum) en Puból (huis van Galá). Ik was daar al eerder geweest, dus kon dat deze reis overslaan. Hier een link naar de betreffende musea.

Het stadje Rosas ligt vlakbij (beroemd geworden door Restaurant El Bullí – nu gesloten). Ik had er geen behoefte aan (zag op de heenweg al enorme appartementencomplexen staan, enne…. die 18 km haarspeld….).

Uiteraard heb ik de eerste dag in Cadaqués het suffige toeristentreintje genomen. Het is zo handig om dat te doen. Je krijgt in een uurtje (je kan eventueel de langere route naar Cap de Crues doen) een idee waar je bent. Vlakbij Bar Casino (geen casino meer) staat de kiosk waar je kaartjes kan kopen.

En ik heb twee keer een boottocht gemaakt. Aan de boulevard (wat er voor doorgaat – ieniemienie) staan kiosken waar je je tocht kan boeken. Er zijn verschillende mogelijkheden: met een oude zeilboot (ivm de wind vaart deze helaas op de motor) Charter Sant Isidre of met een modernere boot (andere tocht) Can Creuers Cadaqués.

ALGEMENE CONCLUSIE:
Wat begrijp ik het goed, dat er mensen zijn die hier elk jaar naar toe gaan. Je komt hier echt tot rust. Cadaqués is heel klein. Dali staat met zijn rug naar het water en kijkt over iedereen uit in de haven. Je kan hem als ijkpunt gebruiken.
Er is weinig te winkelen in Cadaqués. Ik vond dat heerlijk. Je slentert een beetje door de oude straatjes, je gaat eens een galerie in. Er is een aantal leuke winkeltjes, maar verwacht er niet te veel van.
Het staren over de haven van Cadaqués, de prachtige vergezichten, het mooie oude dorpje waar de kerktoren bovenuit toornt (eveneens een bezoek waard, er worden regelmatig concerten gegeven), interessant qua prijsstelling (hotel niet kostbaar, in de restaurantjes heerlijk eten voor een redelijke prijs), weinig toeristen (want er is niets te doen!!!), de hobbelige straatjes waardoor je wel rustig móét lopen, tja….. teveel om op te noemen. En telkens weer die heerlijke wind… de Tramuntana, waar ‘mijn’ leuke hotel naar is vernoemd (vergelijkbaar met de Franse mistral).

Eén negatief dingetje dan? Ik moet nog een jaar wachten om weer terug te kunnen!

OVERALL TIPS:
Ik had mijn eigen TomTom meegenomen. Hoewel ik een verwoed reizigster ben, heb ik verleerd om een kaart te gebruiken tijdens het rijden. Mooi toch, de moderne tijd. Mijn eigen TomTom ken ik en begrijp ik (Nederlands gesproken). Let wel op of je een kaart hebt waar Spanje op staat. Ik heb hem voor de zekerheid nog even een update gegeven voor ik vertrok. Vergeet vooral de lader niet!
Ook ik kan niet zonder reisgids: 100% Catalonië van Mo’Media.

Wat vonden ze op TripAdvisor van mijn adresjes:
Enoteca MF
Sa Perafita
Bar Meliton
Bar Boia Nit